700. Sevgili günlük, üzgünüm bugünlük..
Bir başı papaqlı da yoxdu ki, çıxıb desin nəyə görə gəlmişik bu dünyaya. Amma yəni hamıya yaxınlaşıb tək-tək desinlər. Ümumi sözlər qarın doyurmur. Bir mələk də bizə təhkim eləsələr nə olardı ki? Maaşı çatdırmırlar bəlkə? Bizə də çox yox, bircə dəfə vəhy gələrdi... Deyərdilər ki, ay rasimin balaca nəvəsi bax sən bu dünyayacş, misal üçün, təkər yamamaq üçün gəlmisən. Mən də işimi bilərdim də, gedib təkərimi yamayardım. Yoxsa belə mən nə oldum, mənim axrım nə olacaq, bu işi görsəm yaxşıdı, yoxsa o birini və s kimi fikirlər mən zarazar eləyir. Azad iradəmiz var deyə bütün gün dərd çəkirik. Azadın da, iradənin də üzünə pox. Çox şey istəmirəm,azad iradə yenə olsun. Amma heç olmasa əsas missiyamız nə idi onu deyərdilər, sonra biz yenə özümüz seçərdik də onu edib, etməməyi.
Özü də mən insan iradəsinin mövculuğuna inanmıram, yəni əvvəl-axır bütün qərarlarımız hansısa qanunauyğunluğa əsaslanacaq. 2 2=4 kimi, amma yenə də biz gic kimi günlərlə bu qərarları düşünəcik, guya özümüz seçmişik kimi. əslində biz ölmüşük və cəhənnəmdəyik